Δεν πάω Μέγαρο...

Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, Σάββατο 27 Μαϊου 2006


Είπαμε για πρώτη φορά να πάμε στο Μέγαρο Μουσικής. Πριν δύο ‘βδομάδες κλείσαμε εισιτήρια για την χτεσινή μουσική παράσταση «Αγαπητέ κύριε Καβάφη» που θα ήταν αφιερωμένη στην ποίηση του Κ. Καβάφη και στην μελοποίησή της από τον Γιάννη Πετρίτση. Στην παράσταση θα τραγουδούσαν οι Κώστας και ο Αλέξανδρος Χατζής και δέκα ακόμη ηθοποιοί και τραγουδιστές, ενώ στις απαγγελλίες των ποιημάτων θα ήταν οι Μιχάλης Κακογιάννης, Γρηγόρης Βαλτινός και Κάτια Δανδουλάκη.

Για να πω την αλήθεια από την αρχή δεν ήμουν πολύ ενθουσιασμένος με αυτό που το πρόγραμμα της παράστασης υπόσχονταν, αλλά ήταν κυρίως ότι θα ήταν μια αφορμή να επισκεφτούμε το Μέγαρο που δεν είχα πάει ως τώρα ποτέ.

Έλα όμως που έπειτα από μερικές μέρες μαθαίνουμε πως στο Μύλο την ίδια μέρα η Kazan db διοργανώνει συναυλία με τους Active Member, Tsopana Rave και Διάφανα Κρίνα ενω στο ξυλουργείο παίζαν οι Nigthstalker... Τι να κάνουμε, εισιτήρια είχαμε κόψει, άρα θα πάμε στην παράσταση στο Μέγαρο και μετά ότι προλάβουμε στο Μύλο.

Πηγαίνουμε λοιπόν στο Μέγαρο –φυσικά χωρίς καμία διάθεση για να παρακολουθήσουμε κάτι βαρύ και πολύ έντεχνο, μιας και το μυαλό μας ήταν στο Μύλο- και καθόμαστε σε...αναμένα κάρβουνα! Άντε, ξεκινήστε το για να τελείωσουμε νωρίς... Κοιτάω το κοινό και πρέπει να πω ότι ο μέσος όρος ηλικίας του ακροατηρίου σίγουρα θα πρέπει να κατέληγε σε –ήντα (και κάτι).

Στις 21:15 η παράσταση ξεκινά. Οι μουσικοί βγαίνουν στην σκηνή και ένας βιντεοπροτζέκτορας προβάλλει ένα βίντεο στο οποίο ο συνθέτης Πετρίτσης μιλά με δυο λόγια για τον Καφάβη και την απόφαση του να μελοποιήσει τα ποιημάτα. Κάτι μάλλον δεν πάει καλά με τον ήχο, αλλά λέμε αρχή είναι θα στρώσει.

Μετά από αυτό στην σκηνή βγαίνει ο Αλέξανδρος Χατζής και λέει ένα τραγούδι. Ο ήχος είναι σαν να βγαίνει από πηγάδι και αυτό που ακούγεται πιο έντονα είναι όλα τα ‘Σσσσ’ των λέξεων. Στο τέλος του τραγουδιού μια φωνή από το πίσω μέρος της αίθουσας «Δεν ακούμεεε!». ‘Θερμόαιμο τελικά το κοινό του Μεγάρου’ λέμε...

Η παράσταση συνεχίζεται με απαγγελιές του Γ. Βαλτινού και της Κ. Δανδουλάκη –των οποίων τα ονόματα διαφημίζονταν ότι θα συμμετέχουν στην παράσταση- τελικά όμως όχι ζωντανά, αλλά...στο βίντεο! Φυσικά ο ήχος έχει τόσο echo που κανείς δεν καταλαβαίνει τι ακούει. Αρχίζουν φωνές και διαμαρτυρίες από όλη την αίθουσα: «Αίσχος! Ντροπή σας! Δεν ακούμε τίποτα! Ουουου!...» (Βρε το Μέγαρο!)

Οι διαμαρτυρίες συνεχίζονται –και κατα την διάρκεια των τραγουδιών- και είναι τόσο έντονες –μέχρι που σηκώνονταν όρθιοι και φωνάζουν μερικοί!- που οι υπεύθυνοι του Μεγάρου αρχίζουν να περικυκλώνουν των ηχολήπτη... Μια κυρία διαβάζει το πρόγραμμα στην διπλανή της και λέει: «Μα εδώ γράφει: ‘Μια Μεγάλη Μουσική Παράσταση’, τι είναι αυτά τα πράγματα;..» (!).

Η παράσταση διακόπτεται και στην σκηνή βγαίνει ένας υπεύθυνος ο οποίος ζητά συγγνώμη και παρακαλεί το κοινό να δώσει μια ακόμη ευκαιρία στους καλλιτέχνες. Με τα πολλά το πρόγραμμα συνεχίζεται αλλά φυσικά η όποια μαγεία έχει χαθεί εντελώς! Βγαίνει ο Κώστας Χατζής, ο οποίος αρχίζει να αφηγείται χαμηλόφωνα στο αρχικό πνεύμα της παράστασης, αλλά οι φωνές συνεχίζονται... Οπότε και αυτός αρχίζει να μιλά και να τα τραγουδά όλα δυνατά, με ωραίοτερο από όλα εκείνο το σχεδόν ειρωνικό «Καλώς ήρθα!...».
(Του αξίζουν βέβαια συγχαρητήρια που κατάφερε και είπε δυο τραγούδια μέσα σε ένα τόσο επιθετικό και εχθρικό κλίμα.)

Όπως ήταν αναμενόμενο γύρω στις 22:00 η παράσταση σταματά εντελώς, χωρίς από ότι φαίνεται να υπάρχει το ενδεχόμενο επανάληψή της στο μέλλον. Το αντίτιμο των εισιτηρίων θα επιστραφεί στο κοινό από την Τρίτη.

Σίγουρα υπήρχαν σοβαρά προβλήματα στον ήχο (χωρίς από την άλλη να ήταν και παντελώς τραγικά), φυσικά ήταν και η ‘ζωντανή βίντεο-παρουσία’ των Βαλτινού και Δανδουλάκη, που καταστούσαν την αντίδραση του κοινού μάλλον δικαιολογημένη.
Όμως αυτή ήταν τόσο έντονη και μαζική (σχεδόν όχλος) που μάλλον τελικά αυτό που περισσότερο κατάφερε ήταν να προσβάλλει -έστω και δικαιολογημένα- τους ίδιους τους καλλιτέχνες. Φυσικά υπήρχαν και αντίθετες φωνές στην αίθουσα που έλεγαν στους άλλους να σταματήσουν αλλά τι να σου κάνουν και αυτές;..

Όσο για τα 3-4 τραγούδια που πρόλλαβαν να ακουστούν, μου φάνηκαν σχετικά συμπαθή. Από την άλλη όμως το πρόβλημα τους ήταν η ‘ακαδημαϊκη σοβαρότητα’ με την οποία ο συνθέτης Πετρίτσης (που για να πω την αλήθεια πρώτη φορά τον ακούσα έστω και σαν όνομα) προσέγγισε τα ποιήματα του Καβάφη και ο αρκετά ‘έντεχνος’ μουσικός τρόπος γραφής του.

Νομίζω ότι μερικές φορές αυτή η σοβαρότητα στην αντιμετώπιση ‘μεγάλων έργων’ λειτουργεί κάπως κουραστικά, κενά, και στερεότυπα.
Γι' αυτό τελικά προτιμώ να ακούσω ξανά την άκρως εμπνευσμένη και ανατρεπτική μονόλεπτη διασκευή της 'Ιθάκης' από τους εξαιρετικούς λοsΤ μποDiς

Τελικά μ΄αυτά και μ' αυτά καταφέραμε να δούμε σχεδόν όλο το πολύ καλό και άκρως ενδιαφέρον -αλλά και αρκετά ετερόκλητο- πρόγραμμα της kazan db στο Μύλο.
Παραπάνω υπάρχει post μια μικρή φωτογραφική γεύση από την βραδιά.