Αχ! Και Να'Μουν Πλούσιος

"Ποιος δεν ονειρεύεται να κερδίσει μια μέρα το Τζόκερ και από ένας συνηθισμένος βιοπαλαιστής να γίνει πολυεκατομμυριούχος μέσα σε μόλις μία μέρα; Ο Άλντο έκανε το όνειρο πραγματικότητα! Κέρδισε $10.000.000! Όμως βρίσκεται στη διαδικασία του διαζυγίου και δεν θέλει με τίποτα να το μάθει η γυναίκα του. Έτσι πρέπει να συνεχίσει να ζει την κανονική του ζωή, να συμπεριφέρεται όπως πάντα... Πώς όμως να τα καταφέρει ο άμοιρος όταν όλο του το είναι θέλει να απολαύσει όσα δεν μπορούσε ποτέ... κι εκεί αρχίζει ο Γολγοθάς του..."

Την είδα πρόπερσι στο Φεστιβάλ Νέων Γάλλων Δημιουργών στο Ολύμπιον και σήμερα χάρηκα που είδα ότι κυκλοφόρησε και σε dvd.
Απο όσο τη θυμάμαι, μια απολαυστική κωμωδία (η οποία όμως δεν ξεπέφτει σε χοντροκομμένα αστεία) με μια βαθύτερη προσέγγιση των ηρωών της και μια σεβαστή -για τέτοιου είδους ταινία- φιλοσοφία, που μας έκανε να γελάμε στο μεγαλύτερο μέρος της.
"Ταινία γεμάτη χιούμορ, με χαρούμενο, ζωντανό, απολαυστικό ύφος, έξυπνα πνευματώδη αστεία, αλλά και ψήγματα κυνισμού αναφορικά με το χρήμα και το πόσο σχετίζεται με την ευτυχία."

Όταν οι Γάλλοι ξεπερνούν τα τετριμμένα ερωτικά συμπλέγματά τους τα οποία αρκετές φορές κυριαρχούν αφόρητα στο σινεμά τους (όπως λ.χ. το '5x2' του Francois Ozon που είδα εχτές...) δημιουργούν απολαυστικές ταινίες σαν και το "Αχ! Και Να'Μουν Πλούσιος".

Προσπεράστε τον σχεδόν ανόητο τίτλο της και δείτε την!