Sunday, September 17, 2006

Χαΐνηδες, Συναυλία 16/09/06

Χαΐνηδες 16/09/06 Γυμναστήριο Α.Π.Θ. Φεστιβάλ ΚΝΕ


Είναι μερικά μουσικά σχήματα τα οποία άσχετα από την όποια δύναμη των τραγουδιών τους, σε κάνουν να μην χορταίνεις να βλέπεις ξανά και ξανά τις ζωντανές τους εμφανίσεις. Είναι που η σχέση που υπάρχει ανάμεσα στα μέλη του συγκροτήματος, αλλά και αυτή που μετέπειτα δημιουργείται ανάμεσα στο ίδιο το συγκρότημα και το κοινό, είναι κάτι παραπάνω από φιλική. Είναι αυτή η έκδηλη αμεσότητα που υπάρχει που σχεδόν νιώθεις σα να πηγαίνεις σε μια συναυλία ενός φίλου. Μάλιστα δεν είναι τυχαίο, αν προσέξει κανείς τα σχήματα που κρατάνε ένα φανατικό κοινό στις συναυλίες τους, τα περισσότερα –αν όχι όλα- είναι αυτά που αποτελούνται από μια όμαδα μουσικών η οποία λειτουργεί, τόσο για την δημιουργία του μουσικού αποτελέσματος, όσο και επάνω στην σκηνή σαν μια παρέα φίλων. Το αποτέλεσμα είναι αυτή η παρεΐστικη διάθεση να περνά και στην σχέση του συγκροτήματος με το κοινό. Ένα τέτοιο παράδειγμα –άσχετα με το πόσο αρέσουν σε κάποιον τα τραγούδια τους- είναι οι Χαΐνηδες.


Αν και πολύ πρόσφατα τους είχαμε ξαναδει (πριν δύο ‘βδομάδες στην Σταυρούπολη) εχτές ήταν μια ακόμη ευκαιρία να τους παρακολουθήσουμε σε ανοιχτό χώρο –δεν είναι πιο ωραία από ότι σε κλειστούς;- στο γυμναστηρίου του Α.Π.Θ. στο πλαίσιο του φεστιβάλ της ΚΝΕ. Ο χώρος της ‘νεανικής σκηνής’ που επιλέχτηκε για την συναυλία στάθηκε μάλλον άτυχη επιλογή αφού ήταν σχετικά πολύ μικρός, αλλά είχε και πολλές αραδιασμένες καρέκλες, με αποτέλεσμα αυτοί που μπορούσαν να σταθούν όρθιοι αριστερά και δεξιά να είναι λίγοι. Παρά αυτήν την δυσκολία το θετικό ήταν ότι υπήρχε ένα πολύ ζεστό κλίμα και ασφαλώς αν υπάρχει καλή διάθεση, που υπήρχε, όλα ξεπερνιούνται.

Οι Χαϊνηδες εμφανίστηκαν γύρω στις 12:00 και παίξανε περίπου 2 ώρες. Το γεγονός της απουσίας δύο μέλων που τραγουδούν στο συγκρότημα ανάγκασε ελαφρύ περιορισμό του προγράμματος, μιας και τα τραγούδια για γυναικεία φωνή δεν μπορούσαν να παιχτούν. Στο τραγούδι ήταν ο κιθαρίστας Δημήτρης Ζαχαριουδάκης, ο ουτίστας Περικλής Τσουκαλάς και φυσικά ο Δημήτρης Αποστολάκης (όπως και στη βιολολύρα). Μαζί τους ήταν ο Αντώνης Σκαμνάκης στο μπάσο και ο Αλέξης Νόνης στα κρουστά.


Μετά το μισό της συναυλίας, (και ενώ το κοινό κοινώνησε ακόμη και την...ρακή του συγκροτήματος) η διάθεση ανέβηκε ακόμη παραπάνω με τον Αποστολάκη να συνομιλεί με το κοινό και να αφηγείται ιστορίες. Παίξανε τραγούδια από όλη την μουσική τους πορεία όπως και από το πιο πρόσφατό δίσκο "Ο Γητευτής Και Το Δρακοδόντι" (διπλός και αρκετά καλός δίσκος, κυρίως το πρώτο cd, το οποίο όμως κινείται στα γνώριμα μουσικά μονοπάτια των Χαΐνηδων). Ξεχωριστές στιγμές "Η Τίγρης" και το "Χρώματα κι Αρώματα" του Μαρκόπουλου. Στο κάλεσμα του κοινού στο τέλος ξαναβγήκαν στην σκηνή για δύο (νομίζω) ακόμη τραγούδια. Κάπου εκεί ήταν και το τέλος της συναυλίας.
Γιατί όπως λέει και ο Αποστολάκης; "Η μουσική μας δεν είναι για χόρταση, είναι μεζεκλίδικη..."

Φωτογραφίες συναυλίας: Νάσος Αβδαρμάνης

4 Comments:

Blogger Nathalie said...

Giati zhleuw ka8e fora pou diavazw diko sou post arage?

17 September, 2006 17:50

 
Blogger Tertuliano Máximo Afonso said...

Nathalie δεν χρειάζεται να ζηλεύεις. Δεν είναι πολλά που χρειάζονται για να ξεκινήσεις συναυλιακές εξορμήσεις. (Πόσο μάλιστα που μιλάμε για σχημάτα της εγχώριας μουσικής σκηνής.)

Καιρός να πάρεις ζεστά το θέμα! ;-)

17 September, 2006 18:03

 
Anonymous Anonymous said...

Και είχα αρχίσει να ανησυχώ:δεν θα γράψει κάτι ο tertuliano περί Χαίνηδων?Εγώ τους παρακολούθησα μόνο στη Σταυρούπολη και όντως ήταν απολαυστικοί.Χαίρομαι που τους απολαύσατε ακόμη μια φορά.Είναι από τα πολύ ιδγιαίτερα σχήματα και το γεγονός ότι έχουν τόσους πολλούς fan,δγιαφόρων ηλικιών,είναι αισιόδοξο και όπως προείπες και εσύ,οφείλεται και στο φιλικό κλίμα που δημιουργεί ο Αποστολάκης και η παρέα του.
Δε ρίξατε και κανά πεντοζάλη?
db

18 September, 2006 12:28

 
Blogger Tertuliano Máximo Afonso said...

Ε, δε μπορώ να γράφω για όλα όσα βλέπω...
Να για παραδειγμα δεν έγραψα για τον ΕλαγοριΛάκη Παπαδόπουλο που είδα το Σάββατο στον ίδιο χώρο και μου άρεσε πολύ, μαζί με...Γιοκαρίνη! Μόνο που έχω και ένα παράπονο. Που δεν έπαιξε τον "Τούρκο" ρε γμτ και του το φωνάζαμε όλη την ώρα...
;-p

Αλλά ναι όμως, για τους Χαΐνηδες έπρεπε και ήθελα κάτι να γράψω. Και τις δυό βραδιές πάντως ήταν πολύ καλά.

Και όταν λειτουργεί αυτό το κλίμα παρέας που λέμε στις συναυλίες δεν έχεις κανένα πρόβλημα να τους δείς ξανα ακόμη και την αμέσως επόμενη μέρα.

Υ.Γ.: Πώς ήταν χτες στους Radio Birdman; Έμαθα ότι ήταν κάτι παραπάνω από καλά, είναι έτσι;
(Είδες όμως, εγώ Λάκη και εσύ lucky στους Radio Birdman...)
Στείλε καμιά ανταπόκριση στην ΠΑ.ΟΙ.ΔΓΙΑ.

18 September, 2006 16:48

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home