Monday, November 13, 2006

Κινηματογραφικά

Σήμερα το βράδυ μέσα στην ατυχία μας βρεθήκαμε μπροστά σε ένα πολύ ευχάριστο γεγονός. Πηγαίνοντας στο Μακεδονικόν να δούμε το "Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι" του Κεν Λόουτς ακριβώς στην ώρα που ξεκινούσε η προβολή, βλέπουμε αρκετό κόσμο να φεύγει από την αίθουσα. Υποθέσαμε ότι είναι οι θεατές της προηγούμενης προβολής. Πηγαίνοντας όμως στο ταμείο ακούμε που λένε στους μπροστινούς μας ότι δυστυχώς η αίθουσα είναι γεμάτη και δεν έχει άλλες θέσεις! Ναι, σίγουρα δεν είναι κανένα τρομερό γεγονός το να γεμίζει μια κινηματογραφική αίθουσα, αλλά πείτε μου όμως πόσο καιρό έχουμε να βιώσουμε κάτι τέτοιο σε μια παραδοσιακή αίθουσα στη Θεσσαλονίκη; Παρόλο που χάσαμε την προβολή ήταν για μας μια πάρα πολύ ευχάριστη έκπληξη το ότι ο κόσμος εξακολουθεί να βλέπει συνειδητά κινηματογράφο (και όχι "καμιά ταινία...").

Φεύγοντας λοιπόν (να πω μια φορά και εγώ "λοιπόν"...) λέμε να πάμε στο Βακούρα ο οποίος έλεγε ότι από εχτές θα άνοιγε και ότι μία από τις ταινίες που θα έπαιζε ήταν το "Thank you for smoking" που δεν είχαμε δει τόσο καιρό που προβάλλονταν στο Ολύμπιον (και που επιπλέον την προτείνει και ο φίλος Igopogo...). Φτάνοντας τελικά εκεί βλέπουμε ότι ακόμη δεν ξεκίνησε να λειτουργεί αλλά βρισκόταν στο τελευταίο στάδιο ανακαίνισής του. Παρόλο που και εδώ δεν θα βλέπαμε την ταινία φύγαμε με την ευχάριστη εικόνα ότι ένας κινηματογράφος σε πείσμα των καιρών και μέσα στο μαζικό κλείσιμο των αιθουσών στο κέντρο της πόλης ανακαινίζεται και άμεσα στις επόμενες ημέρες θα επαναλειτουργήσει.

Και έτσι μετά από όλα αυτά πήγαμε να δούμε (ναι, ξανά!) το υπέροχο Babel των μεξικανών Alejandro González Iñárritu και Guillermo Arriaga. Είχαμε δεν είχαμε πάντως, τον πολυκινηματογράφο δεν τον γλυτώσαμε...

7 Comments:

Anonymous Anonymous said...

να το δεις το "thank u for smoking"!

καλή εβδομάδα!
:)

13 November, 2006 15:15

 
Blogger mystery falls down said...

Και αφού δεν καταφέρατε να δείτε το "Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι" γιατί δεν κατευθυνθήκατε στο παρεμφερές (τρόπος του λέγειν) "Οι σημαίες των προγόνων μας"; Οτι αγγίζει τα τελευταία χρόνια ο Κλιντ Ιστγουντ μεταμορφώνεται σε κάτι πανέμορφο.

Δε θες δε θες τον πολυκινηματογράφο δεν τον γλιτώνεις.

Το Βακούρα ανακαινίζεται γιατί οι αίθουσές του θα χρησιμοποιηθούν για το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης! Ζήτω!

13 November, 2006 18:28

 
Blogger Tertuliano Máximo Afonso said...

Μμμ, δεν ξέρω αδερφέ mouxlaloulouda, για το "Οι σημαίες των προγόνων μας" κρατώ κάποιες επιφυλλάξεις... Όπως και λίγο για τον Κλιντ Ιστγουντ ως σκηνοθέτη παρόλο που γενικά μου αρέσει.

Ανοίγει το Βακούρα και θα χρησιμοποιηθεί για το Φεστιβάλ;
Ζήτω! και ξανά Ζήτω!

14 November, 2006 02:25

 
Blogger Tertuliano Máximo Afonso said...

Mpizelw μου και εσύ προτείνεις to "Thank you for smoking";
Ε, τότε να προσπαθήσω να μην το χάσω!

Thanks δΓιαματοαδερφή!

14 November, 2006 16:16

 
Blogger Tertuliano Máximo Afonso said...

Και κάτι ακόμη...

Τι υπέροχη -εκτός των άλλων- η μουσική στο Babel!..

14 November, 2006 17:19

 
Anonymous Anonymous said...

Την ίδια ικανοποίηση ένιωσα κι εγώ που μας διώχναν απ` το Μακεδονικόν, παρόλο που ήθελα πολύ να δω την ταινία.
Ίσως να ήταν και για καλό, αφού έτσι είδα κι εγώ το ΒΑΒΕΛ που δεν το είχα δει. Μάλλον δεν θα το βλεπα, διαφορετικά. Εξαιρετική ταινία! Χωρίς άσκοπες αναλύσεις και περιττούς σχολιασμούς, καταφέρνει να τα πει έξω απ` τα δόντια.
Για τον ρατσισμό (φυλετικού ΚΑΙ κοινωνικού) και κάθε είδους διαφορετικότητα, για την ξενοφοβία και την παραπληροφόρηση,
για το ήθος και την ανηθικότητα των ανθρώπων, για τα πολιτικά παιχνίδια, τα ΜΜΕ και το ρόλο που παίζουν.
Πολυκινηματογράφος ή όχι,μην την χάσετε!

Όσο για τις παραδοσιακές αίθουσες, νομίζω πως πέρα από τον κόσμο που θα πρεπε να δείξει κάποια αντίσταση στις πολυεθνικές και να τις στηρήξει όπως μπορεί, το ίδιο και πιο σοβαρά θα πρέπει να το κάνει η πολιτεία.
Αλίμονο, δηλαδά ν` αφήσουμε να κλείσουν όλοι!
Αυτό είναι αθλιότητα!
Άσε που στο τέλος, μ` αυτόν τον τρόπο θα προβάλλονται μόνο αμερικανιές.

Φένια

15 November, 2006 07:11

 
Blogger Nathalie said...

Αυτά τα λόγια είπα στον αδερφό μου όταν πήγαμε να δούμε το "Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι". Είχαμε αργήσει να πάμε και βρήκαμε στο τσακ καθίσματα στην πρώτη σειρά. Κι εγώ χαίρομαι. Χαίρομαι πολύ.

16 November, 2006 00:07

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home