Tuesday, February 27, 2007

SHUTDOWN YOUR COMPUTER...

Χα! Μόλις διάβασα ένα post στο νέο blog "Γουστάρω αιτιατική σε μιλάω" που αφορά την 24 Μαρτιού 2007 η οποία ονομάζεται SHUTDOWN DAY και θα είναι μια παγκόσμια μέρα στην οποία καλείσαι να μην ανοίξεις τον υπολογιστή σου για μια ολόκληρη μέρα! Το post αυτό είχε ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για 'μένα μιας που το διαβάσα μετά από μια εβδομαδιαία (και κάτι παραπάνω) ημιαναγκαστική/ημιεθελοντική αποχή από υπολογιστές, ίντερνετ και blogs. Αυτή η αποχή ξεκίνησε κυρίως από το γεγονός ότι αυτό το τελευταίο διάστημα ο ελεύθερός μου χρόνος είναι αρκετά ως πολύ περιορισμένος (δυστυχώς ο χρόνος που μπορώ να αφιερώνω στα blogs είναι μόνο από τον ελεύθερό μου...) αλλά επίσης και από το γεγονός ότι άρχισα να νιώθω κάποια στιγμή την ασχολία μου αυτή σαν μια ύπουλη υποχρέωση, που τελικά όσο πήγαινε με άγχωνε και πιο πολύ. (Άσε που σήμερα επιτέλους τέλειωσα ένα βιβλίο που το είχα ξεκίνησει εδώ και πόόόσο καιρό πριν...). Δεν θα σταθώ στην πολύ μεγάλη λίστα με τα όσα θετικά έχω αποκομίσει, του νέους καλούς φίλους, την αμφίδρομη επικοινωνία, την δημιουργικότητα, την ανακάλυψη του εαυτού σου... (μερικά από αυτά μάλιστα πριν λίγο καιρό τα είχε γράψει με πολύ ωραίο τρόπο ο αδερφός Μουχλαλούλουδας), αλλά στην επιθυμία μου να έχω εγώ το πάνω χέρι στο blog μου και όχι αυτό πάνω σε εμένα. Κάνοντας μερικές τέτοιες σκέψεις αποφάσισα και τον έκλεισα για αρκετές μέρες! Μπορώ να πω ότι ήταν σαν μια μικρή ανάσα αυτό το διάστημα. Και από εδώ και πέρα θέλω να έχω την δύναμη να μην τον ξανανοίξω όποτε δεν θα έχω τον χρόνο, τη διάθεση, ή απλώς... όποτε θα θέλω να ζήσω λίγο παραπάνω. Να χρησιμοποιώ δηλαδή τον υπολογιστή μου όπως το κινητό μου. Ξέρω πόσο χρήσιμος είναι αλλά θέλω να τον κλείνω όποια στιγμή το θέλω και νιώθω την ανάγκη να το κάνω. Και όχι να περιμένω τις παγκόσμιες ημέρες που απλώς θα επιβεβαιώνουν την εξάρτησή μου...

3 Comments:

Blogger mystery falls down said...

"...από το γεγονός ότι άρχισα να νιώθω κάποια στιγμή την ασχολία μου αυτή σαν μια ύπουλη υποχρέωση, που τελικά όσο πήγαινε με άγχωνε και πιο πολύ..."

Το ίδιο συμβαίνει και με εμένα. Ακόμα και όταν έχεις όρεξη υπάρχει πάντα το εναλλακτικό κόστος. Τι θα μπορούσε να πράξω τις δύο (τουλάχιστον) ώρες που θα ασχοληθώ με το blog;

Απόλυτη εξάρτηση. Η οποία πολλές φορές βασίζεται στις υποτιθέμενες προσδοκίες που έχουν οι άλλοι για μας. Από την άλλη πλευρά, πόσες φορές έχουμε επισκεφτεί ένα blog και αναρωτιόμαστε γιατί έχει μέρες (πάνω από τρεις) να ανανεωθεί;

Μάλλον πρέπει να σταματήσω. Θα μπορούσα γράψω αρκετές σελίδες για αυτό το θέμα και έτσι θα έχανες πολύτιμο χρόνο.

28 February, 2007 03:51

 
Blogger Tertuliano Máximo Afonso said...

Το να διαβάζω αυτά που γράφεις αδερφέ mouxlaloulouda και τις απόψεις σου μόνο χάσιμο χρόνο δεν μπορεί να είναι!

Συμφωνώ μαζί σου για τις "υποτιθέμενες προσδοκίες που έχουν οι άλλοι για μας" και μερικές φορές γράφουμε ίσως όχι μόνο, αλλά σίγουρα κυρίως για να ικανοποιήσουμε αυτά που φανταζόμαστε ότι οι άλλοι περιμένουν από εμάς.

Πολύ ωραίο το blogging, έχω αρχίσει να το αγαπώ ουσιαστικά και αρκετά συνειδητοποιημένα όμως δεν θέλω με τίποτα να με "κατακτήσει" ή να γίνει αυτοσκοπός.

28 February, 2007 17:15

 
Blogger Leigh-Cheri said...

Κι εγώ μια απ` τα ίδια. Είναι φορές που ανοίγω τον υπολογιστή και με πιάνει άγχος. Μου αρέσει πολύ -κυρίως η επικοινωνία δηλαδή- αλλά στην πραγματικότητα ο χρόνος που χάνω εδώ ούτε καν υπάρχει! Τον κλέβω από αλλού. Κι αυτό δεν είναι και τόσο καλό...

Anyway, ασύγκριτα και τα οφέλη όμως...

01 March, 2007 10:00

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home