Υπάρχω και όμως δεν είμαι εδώ...

Χτυπημένος μετά τις διακοπές από κακή διάθεση και τώρα χτυπημένος αλύπητα από τις εταιρείες τηλεφωνίας, αναγκαστικά φαίνεται ότι στο blog μου κάνω διακοπές εδώ και... έχω πχια ξεχάσει. Λέω ότι ευχαριστώ την εκλεκτή ιντερνετική μου πελατεία και αμέσως μετά την παραμελώ κανονικότατα! Ε, είναι σωστός επαγγελματιΖμός αυτό;.. Βρήκα στην ζούλα έναν υπολογιστή με παροχή ίντερνετ και είπα να το ξεκουνήσω λιγάκι το αναθεματιΖμένο το κατάστημα. Αράχνες πχιάσαμε πχια! Μετά από τόσο καιρό αποχής από τα ιντερνετικά ήρθαν και με πχιάσανε και τα υπαρξιακά μου και έτσι είπα να βγάλω ένα νέο ταπεινό ημιεταιρόφωτο ποιηματάργιο που ημιεταιροφωτίζεται από το αντίστοιχο ήδη αιθεριΖμένο στα "Δγιαμάντγια" του 958 "Ντολμαδάκια γιαλατζί" του Γιάννη Σημαντήρα. (Ε, πόσταρε το ρε άνθρωπε και 'σύ, να του χώσουμε και κανένα λινκάκι...)
Ε, και εγώ λοιπόν το δικό μου το βαφτίζω "Ιμάμ Μπαϊλντί" γιατί... μπαΐλντισα!

Ιμάμ Μπαϊλντί

Υπάρχω∙
και όσο υπάρχω, υπάρχω;

Δεν υπήρχα∙
και όσο δεν υπήρχα, υπήρχα;

Δεν θα υπάρχω∙
και όσο δεν θα υπάρχω, θα υπάρχω;

Υπάρχω,
Υπάρχω,
και όμως δεν είμαι εδώ...