Αφιερωμένο.
Και εκεί που είχα έτοιμο το post για μια εκρηκτικά ροκεντρολίζουσα συναυλία που είχαμε την χαρά να ζήσουμε αυτό το Σάββατο στον Μύλο και είπα επιτέλους να ανοίξω ξανά το blog, σαν κεραυνός από το πουθενά τόσο για 'μένα όσο και για αρκετούς φίλους που διαβάζουν το blog αυτό, έρχεται μια σοκαριστικά δυσάρεστη είδηση...
Πονάω πολύ...
Και επειδή δεν έχω λόγια, αλλά και δε μ' αρέσει σε περιπτώσεις όπως αυτή να τα ξοδεύω, οι επόμενες εικόνες ας αποτελέσουν μια μικρή αφιέρωση/συμπαράσταση σε μια φίλη με την οποία τόσες συναυλίες ζήσαμε και στο μέλλον θα ζήσουμε μαζί.
H ροκ εν ρολ δύναμη των ήχων ας αποτελεί μια πεισματικά αισιόδοξη ανυποταξία απέναντι στα καμώματα της ζωής.
Στην Δ. με όλη μου την αγάπη.
Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2007
Ξυλουργείο, Μύλος
Gallon Drunk
The Saints
Πονάω πολύ...
Και επειδή δεν έχω λόγια, αλλά και δε μ' αρέσει σε περιπτώσεις όπως αυτή να τα ξοδεύω, οι επόμενες εικόνες ας αποτελέσουν μια μικρή αφιέρωση/συμπαράσταση σε μια φίλη με την οποία τόσες συναυλίες ζήσαμε και στο μέλλον θα ζήσουμε μαζί.
H ροκ εν ρολ δύναμη των ήχων ας αποτελεί μια πεισματικά αισιόδοξη ανυποταξία απέναντι στα καμώματα της ζωής.
Στην Δ. με όλη μου την αγάπη.
............
Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2007
Ξυλουργείο, Μύλος
Gallon Drunk
............
The Saints
posted by Tertuliano Máximo Afonso at
19:00
3 Comments:
Ναι. Ήταν μια υπέροχη συναυλία...χωρίς απόηχο χαράς. Αλλά εμείς οι ροκενρολλάγνοι θα χοροπηδάμε πάντα ΟΛΟΙ μαζί και θα τα ξορκίζουμε όλα ΠΑΡΕΑ!
Εντάξει;
16 October, 2007 04:55
Καλή η πρωτοβουλία της αφιέρωσης. Σε αυτές τις περιπτώσεις τα λόγια, αν όχι ανώφελα, είναι συνήθως περιττά. Οι πράξεις, όταν αποπνέουν αγάπη κι αισιοδοξία, είναι προτιμότερες.
Κι εγώ πονάω... Κι οφείλουμε να μετατρέψουμε τον πόνο σε δύναμη αν θέλουμε να σταθούμε δίπλα της σαν αληθινοί φίλοι.
16 October, 2007 10:29
Δεν έχω λόγια..
17 October, 2007 22:30
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home