Tuesday, December 09, 2008

2 Comments:

Blogger σ said...

-περισσότερο μήνυμα, παρά σχόλιο για το πόστ-
είμαι στη δουλειά. πρώτα βλέπω το κείμενο για τους αδέσποτους φίλους στο "γουστάρω αιτιατική", και χαμογελάω τόσο έντονα που με παρατηρεί η διπλανη μου. μετά αναζητώ το όνομα αυτού που γράφει. ανατριχιάζω γιατί ο Τερτουλιάνο Μάσιμο Αφόνσο με ανατριχιάζει, γιατί λατρεύω τον Σαραμανγκού που ανάμεσα στις γραμμες μου κλείνει το μάτι.
μ'έφτιαξες τη μέρα!

16 December, 2008 14:17

 
Blogger Tertuliano Máximo Afonso said...

Coco, η αλήθεια είναι πως δεν είμαι ο Τερτουλιάνο Μάσιμο Αφόνσο. Ο Ντανιέλ Σάντα Κλάρα είμαι αλλά δεν το λέω... χαχα!

Και εσύ ομοιοπαθής δηλαδή; Τι να σου πω, περαστικά; Αυτή ξέρεις, άμα την έχεις, είναι αγιάτρευτη αρρώστια...

Μόλις πριν λίγες μέρες τελείωσα την υπέροχη αυτοβιογραφία του, Μικρές Αναμνήσεις, που κυκλοφόρησε πριν μερικές εβδομάδες και επειδή, ασφαλώς, ένιωσα την μεγάλη ανάγκη να διαβάσω και κάποιο μυθιστόρημά του, και εννοείται ότι προ πολλού τα έχω διαβάσει όλα του, ξαναξεκίνησα τον Άνθρωπο Αντίγραφο...

Αχ, μεθαύριο κλείνουν δυο χρόνια κι εγώ να δω πόσα χρόνια ακόμη θα περάσουν για να τολμήσω να ξεκινήσω το ποστ για αυτήν την, σόρρυ, δεν μπορώ να βρω επίθετο, εμπειρία...

Καλώς σε βρίσκω!

16 December, 2008 18:01

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home