ABSOLUT THESSALONIKI

Και αφού κλείσαμε τα ελεύθερα πάρκινγκ της πόλης, αφού πιάσαμε όλα τα πεζοδρόμια που μπορεί κάποιος να περπατήσει, αφού δεν αφήσαμε μισή ράμπα στην πόλη ελεύθερη για καρότσια, ήρθε τώρα η ώρα να γεμίσουμε και τους "άδειους" χώρους των πλατειών. Και από που να ξεκινήσουμε; Μα φυσικά από την πλατεία Αριστοτέλους. Μα πώς δεν το είχαμε σκεφτεί ως τώρα; Τόσος ελεύθερος χώρος να πηγαίνει έτσι αναξιοποίητος;.. Ας τον γεμίσουμε με αυτοκίνητα λοιπόν! Να ελαφρύνουμε λίγο και το κυκλοφοριακό πρόβλημα.
Α, και μην ακούσω κανέναν ότι τον ενοχλεί η θέα των αυτοκινήτων! Τραπεζοκαθίσματα δεν θέλετε, συντριβάνι δεν θέλετε, αυτοκίνητα δεν θέλετε, μήπως επιτέλους θα πρέπει να σκεφτείτε να κάνετε κάτι για αυτόν τον υπερβολικό σας αρνητισμό;..

Σα δε ντρεπόμαστε λέω εγώ!..

Και συμπληρωματικά για το ίδιο θέμα το παρακάτω κειμενάκι από την Leigh-Cheri. Η πρώτη πρόταση στα κείμενά μας είναι κοινή εντελώς συμπωματικά. Όπως φαίνεται η ίδια οργή μας κυβερνάει...

Και, φυσικά! Αφού πιάσαμε όλα τα πεζοδρόμια, τις διαβάσεις, τις ράμπες για τα καροτσάκια, ακόμα και την παραλία, ήρθε και η σειρά της Αριστοτέλους. Γιατί; Αυτή θα την γλύτωνε; Κανένας σεβασμός, κανένας χώρος για τους πεζούς, για να μη μιλήσω για μαμάδες με μωρά και άτομα με ειδικές ανάγκες, για τα οποία ολόκληρη η πόλη είναι απροσπέλαστη.

Αλλά τι μας νοιάζει; Αυτοί ας παν και στον Καιάδα. Εδώ επικρατούν οι ισχυροί. Και μόνο αυτοί.

Κατά τ` άλλα, όλοι, νυν και υποψήφιοι, έχουν «οράματα» και μας μιλούν για «έργα». Και το parking της Αριστοτέλους έργο της διοίκησης είναι; Αυτό το αποτυπωμένο χάλι; Να το χαίρεστε! Μας συγκινεί αφάνταστα η αγάπη σας για την πόλη!

Αντί να «έχετε οράματα» δεν ξυπνάτε λίγο, να στείλετε κανέναν γερανό να μαζέψει αυτές τις λαμαρίνες που μας έχουν κατακλύσει; Και τότε ίσως κάποιον να πείσετε ότι ενδιαφέρεστε για την Θεσσαλονίκη.

Κάθε φορά που μια τέτοια λαμαρίνα μου κλείνει το δρόμο σε διάβαση ή στο πεζοδρόμιο μου `ρχεται να πατήσω πάνω της για να περάσω. Εγώ θα κυνηγηθώ στην περίπτωση αυτή; Μα τι να κάνω άλλο; Να πετάξω;..