5 πράγματα για μένα

Παίρνω την πάσα από τη Mpizelw και συμμετέχω στο ιστολογικό πυραμοειδές παιχνίδι που ξεκίνησε πριν λίγες μέρες και "τρέχει" σε πολλά blogs. Ο καθένας πρέπει να πει 5 πράγματα για τον εαυτό του ή την ζωή του -άσχετα πόσο σημαντικά είναι αυτά- που οι άλλοι πιθανόν δεν τα γνωρίζουν και έπειτα να δώσει "πάσα" σε άλλους 5 να κάνουν το ίδιο στο δικό τους blog.
Ορίστε η πεντάδα που κατεβάζω εγώ στο παιχνίδι:

1. Όταν ήμουν στο δημοτικό στο βιβλίο του "Εμείς και κόσμος" στο μάθημα που έλεγε ότι η δύναμη κατανέμεται στο εμβαδόν της επιφάνειας στην οποία ασκείται είχε ένα σκίτσο με έναν φακίρη που ξάπλωνε σε ένα κρεβάτι με καρφιά και ρωτούσε από κάτω πώς καταφέρνει και το κάνει αυτό. Το βιβλίο δεν έδινε την απάντηση (η οποία ήταν φυσικά ότι το κρεβάτι έχει πάρα πολλά καρφιά) και πριν φτάσουμε σε αυτό το μάθημα ρώτησα στο σπίτι τους δικούς μου να μου πουν πώς το γίνεται αυτό. Η αυθόρμητη απάντηση που τους βγήκε ήταν: "Μαστουρώνονται πρώτα καλά-καλά..." Χαρά εγώ που ήξερα την απάντηση! (κι ας μην είχα ιδέα τι σημαίνει αυτό...) Φτάνει το συγκεκριμένο μάθημα στην τάξη και ο δάσκαλος ρωτάει "Πώς το κάνει αυτό ο φακίρης;" Σηκώνω με σιγουριά και πάθος το χέρι μου εγώ: "Κύριε! κύριε! μαστουρώνεται!..."

2. Στον στρατό, τις πρώτες μέρες στο κέντρο, όταν μας έδωσαν για πρώτη φορά όπλα μας είπαν να τα καθαρίσουμε. Μας έδωσαν τα απαραίτητα σύνεργα (λάδι, πανάκια...) αλλά εγώ σιγά μην ασχολιόμουν με κάτι τέτοιο. Πήγα λοιπόν... να το πλύνω στην βρύση! Τελικά την τελευταία στιγμή δεν το 'κανα. Κάθε φορά όμως που το σκέφτομαι ακόμη το μετιανιώνω...

3. Έχω το μεγάλο ελάττωμα να είμαι απόλυτα συνεπής (...) στα ραντεβού μου. Τόσο που κάποιοι φίλοι μου έχουν προτείνει να κάνω διαφήμιση ρολογιών για να προβάλω την ακρίβειά τους...

4. Μου αρέσει να φωτογραφίζω άγνωστους ανθρώπους στο δρόμο από κοντινή απόσταση (αντιπαθώ τους τηλεφακούς) και πολλοί με ρωτούν αν έχω αντιμετωπίσει προβλήματα κάνοντάς το αυτό. Ελάχιστες είναι οι φορές που έχει συμβεί κάτι τέτοιο και όσες φορές υπήρξαν αντιδράσεις γρήγορα προσπεράστηκαν με την κατάλληλη συμπεριφορά. Δύο είναι οι φορές που βρέθηκα σε πολύ δύσκολη -εώς και επικίνδυνη- θέση για κάτι που επιχείρησα να φωτογραφίσω (όχι για να με ληστέψουν). Και τις δύο φορές φωτογράφιζα...τοπία (τόποι χωρίς ανθρώπους). Την μία ήταν μερικά παρατημένα αυτοκίνητα πίσω από γνωστό πολυκατάστημα στην ανατολική Θεσσαλονίκη και η άλλη τα μεγάλα γράμματα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου στην προβλήτα του λιμανιού...

5. Οι φίλοι μου συχνά με βάζουν να δοκιμάζω διάφορα φαγητά, γλυκά και άλλα πολλά που τρώγονται και που αυτοί κωλώνουν να τα δοκιμάσουν (βλέπετε ο "χαζός" της παρέας...) και με ρωτούν να τους τα περιγράψω, αν είναι αλμυρά, γλυκά... Όμως συνήθως δεν ξέρω τι να τους απαντήσω. Εκτός αν μου άρεσε...


Μετά από αυτήν την κατάθεση ψυχής με την σειρά μου επιλέγω να δώσω πάσα σε κάποιους οι οποίοι μου είναι λίγο αμφίβολο αν τελικά θα την πάρουν αλλά ακριβώς για αυτόν το λόγο και εγώ τους επιλέγω. Είναι οι:
1. Mouxlaloulouda
2. WinterAcademy
3. Igopogo
4. ...Γιάννης Σημαντήρας
και 5. άντε και ένας Zpi!