Σβήνοντας τα φώτα...

"Ώρα της Γης το Σάββατο 29 Μαρτίου και η οργάνωση WWF μας καλεί να σβήσουμε τα φώτα από τις 8 έως τις 9 το βράδυ και να απενεργοποιήσουμε όλες τις ηλεκτρικές συσκευές."

Χα! Καλά, δεν είναι λίγο ειρωνική η συγκυρία; Μόλις πριν μια εβδομάδα πλήθος ανθρώπων και φιλήσυχων πολιτών διαμαρτύρονταν εντόνως σε ραδιόφωνα, τηλεοράσεις και πάντως είδους καφενεία, για τις ολιγόωρες διακοπές ρεύματος λόγω της απεργίας των εργαζομένων της ΔΕΗ και τώρα, μετά από ελάχιστες μόνο ημέρες, καλούνται/ούμαστε οι ίδιοι ευσυνείδητοι πολίτες να σβήσουμε το ρεύμα από μόνοι μας για έναν σημαντικότερο σκοπό από το νομοσχέδιο του ασφαλιστικού...
Να σώσουμε τον πλανήτη...

Θυμάστε, δεν είναι πολλές μέρες πριν, τότε που ο φασίστας ο συνδικαλιστής (κατά δημοσιογράφο Βλάχο) αποφάσιζε έτσι ...αυθαίρετα να κατεβάζει τον διακόπτη και να αφήνει τον κόσμο χωρίς ρεύμα. Και για ποιο λόγο; Όχι γιατί διεκδικούσε κάτι, αλλά γιατί ανήκει σε αυτή την κατηγορία ανθρώπων οι οποίοι πληρώνονται για να κάθονται...
Πόσα "έλλογα" παράπονα δεν άκουσα εκείνες τις μέρες! Άλλος που διαμαρτύρονταν γιατί γύριζε στο σπίτι από την δουλειά και δεν μπορούσε να κάνει ένα ζεστό μπάνιο, άλλος γιατί δεν μπορούσε να απολαύσει την υπέρτατη ελευθερία του να χαλαρώσει μπροστά στην τηλεόραση, άλλος γιατί δεν μπορούσε να ζεστάνει την φακή του... Ναι, και εγώ εκνευρίστηκα τόσες φορές εκείνες τις μέρες που δεν μπορούσα να γράψω στο blog μου -αίσχος!-, που με ανάγκασαν να υποστώ αυτήν την βαρβαρότητα του να ρυθμίζω ξανά και ξανά τα ρολόγια του σπιτιού μου... (Τι γράφω θεέ μου...)

Και βέβαια τα ΜΜΕ συνεχώς το δικό τους ποίημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Ρεπορτάζ στις ειδήσεις του Αντέννα. Σπίτι πήρε φωτιά γιατί η κόρη του ιδιοκτήτη άναψε κερί όταν κόπηκε το ρεύμα και από αυτό προκλήθηκε πυρκαγιά. Ασφαλώς, κατά τους ρεπόρτερς δεν έφταιγε η αμέλεια της κοπέλας, αλλά όπως έλεγε από κάτω με μεγάλα γράμματα το ρεπορτάζ: "Η απεργία της ΔΕΗ προκαλέσε πυρκαγιά" Αν είναι να το βλέπετε εσκεμμένα τόσο επαγωγικά τότε γιατί δεν γράφατε καλύτερα: "Το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό προκάλεσε πυρκαγιά"; Λεπτομέρειες θα μου πειτε.

Την ωραιότερη δε αιτιολογία παραπόνων για την διακοπή του ρεύματος που άκουσα εκείνες τις μέρες από πολλούς σοφούς γέροντες -οι οποίοι για να λέμε και τα πράγματα με το όνομά τους, ευθύνονται κατά πολύ μεγάλο μέρος για αυτό το απέραντο αίσχος της κοινωνίας μας- ήταν αυτή η εντελώς δειλή φράση που έλεγε: "Έχουμε και μικρά παιδιά!", λες και τα μικρά παιδιά θα πάθαιναν κάτι αν έμεναν για μια ώρα χωρίς ρεύμα στο σπίτι...
Όσο δε για τους επαγγελματίες οι οποίοι τάχα μου καταστρέφονταν γιατί δεν μπορούσαν να δουλέψουν για μια ώρα, χρειάζεται αλήθεια να συζητήσουμε για το ποιο ακριβώς είναι το αίτιο που οι δουλειές τους κάθε άλλο από υγιείς κατάντησαν να είναι; Δεν νομίζω ότι είναι αναγκαίο...

Και μετά το πιο ωραίο είναι οι δηλώσεις τον πολιτικών της κυβέρνησης αλλά και διάφορων δημάρχων: "Υπερασπιζόμαστε μέχρι κεραίας το συνταγματικό δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία. Όταν όμως αυτή αρχίζει να επηρεάζει το κοινωνικό σύνολο τότε θα πρέπει να σταματάει...". Μα αλήθεια, ποιος είναι ο σκοπός μιας απεργίας εκτός από το να επηρεάζει το κοινωνικό σύνολο με απώτερο στόχο να αφυπνίσει και να καταδείξει τα αιτήματα αυτών που την κάνουν; Μήπως τελικά οι απεργίες δεν θα πρέπει να αποτελούν ένα όπλο στον αγώνα διεκδίκησης αιτημάτων των εργαζομένων αλλά ένα ...πιστολάκι αποκριάτικο που απλώς κάνει ένα ανώδυνο μπαμ για να τρομάξει και μετά το παιχνίδι αυτός που την χρησιμοποίησε θα πρέπει να σοβαρευτεί και να γυρίσει στη δουλειά του;

Από την άλλη, αν το φιλοσοφήσουμε και λίγο, αυτές οι αναγκαστικές και επιβαλλόμενες διακόπες ρεύματος κανονικά θα έπρεπε να είναι και πιο συστηματικές άσχετα με τις απεργίες. Απλά και μόνο για να συνειδητοποιούμε ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο σε αυτόν το κόσμο. Άσε που είναι και μια πρώτης τάξεως αφορμή για να έρθουμαι πιο κοντά με άλλους ανθρώπους -γνωστούς και μη-, μακριά από τις χιλιάδες μορφές απομόνωσεις που μας προσφέρει αυτό το, υπέρτατο κατά τα άλλα, αγαθό που λέγεται ηλεκτρικό ρεύμα.

Τέλος πάντων, το θέμα είναι η σημερινή διακοπή ρεύματος στην οποία καλούμαστε να συμμετάσχουμε. Σε αυτό το "πανηγυράκι" (που θα έλεγε και ένας ο Θ. Μπακάλης) που βοηθά να νιώσουμε λιγάκι εμείς οι υπερκαταναλωτές την απόλυτη ψευδαίσθηση ότι κάναμε κάτι βρε παιδί μου για τον κόσμο αυτόν και το περιβάλλον...
Και προσοχή ε, Σάββατο 8 με 9 το βράδυ. Πιο ανώδυνα δεν θα γινόταν! Καλά που δεν αποφασίστηκε να γίνει για μία ώρα απόψε στις 3 το βράδυ, τότε δηλαδή που αλλάζει η ώρα και γίνεται 4... Υποκρισία ολκής! Όσο και τα τετράδια της Unisef που σώζουν τα παιδιά στον τρίτο κόσμο, όσο και οι κάθε λογής παγκόσμιες ημέρες που αφορούν διάφορα κοινωνικά πρόβληματα, όσο το Live8, όσο οι τηλεμαραθώνιοι αγάπης για τα κάθε είδους τζουνάμι... Παυσίπονα συνείδησης για να κοιμόμαστε απλώς λίγο πιο ήσυχα το βράδυ. Και αν εσείς θέλετε, εγώ ευχαριστώ δεν θα πάρω. Προτιμώ να πονάω. Το βρίσκω πιο υγιές.

Και για να το συνδυάσω με τα προηγούμενα, βρίσκω πολύ πιο ουσιαστικές τις διακοπές ρεύματος εξαιτίας των απεργίων των εργαζομένων της ΔΕΗ, ακόμη περισσότερο μάλιστα όταν από αυτές δημιουργούνται και προβλήματα, παρά από το να κατεβάσω τον διακόπτη του σπιτιού μου για μια ώρα. Είναι απλώς γιατί το ένα μου φαίνεται όπλο, το οποίο μπορεί να σε βοηθήσει να διεκδικήσεις κάτι, ενώ το άλλο σαν αθώο και ανώδυνο παιχνιδάκι. Για αυτό άλλωστε όλη αυτήν την ώρα που ο διακόπτης μου θα έπρεπε να είναι κατεβασμένος, εγώ γράφω αυτό το ποστ.