Saturday, March 29, 2008

Σβήνοντας τα φώτα...

"Ώρα της Γης το Σάββατο 29 Μαρτίου και η οργάνωση WWF μας καλεί να σβήσουμε τα φώτα από τις 8 έως τις 9 το βράδυ και να απενεργοποιήσουμε όλες τις ηλεκτρικές συσκευές."

Χα! Καλά, δεν είναι λίγο ειρωνική η συγκυρία; Μόλις πριν μια εβδομάδα πλήθος ανθρώπων και φιλήσυχων πολιτών διαμαρτύρονταν εντόνως σε ραδιόφωνα, τηλεοράσεις και πάντως είδους καφενεία, για τις ολιγόωρες διακοπές ρεύματος λόγω της απεργίας των εργαζομένων της ΔΕΗ και τώρα, μετά από ελάχιστες μόνο ημέρες, καλούνται/ούμαστε οι ίδιοι ευσυνείδητοι πολίτες να σβήσουμε το ρεύμα από μόνοι μας για έναν σημαντικότερο σκοπό από το νομοσχέδιο του ασφαλιστικού...
Να σώσουμε τον πλανήτη...

Θυμάστε, δεν είναι πολλές μέρες πριν, τότε που ο φασίστας ο συνδικαλιστής (κατά δημοσιογράφο Βλάχο) αποφάσιζε έτσι ...αυθαίρετα να κατεβάζει τον διακόπτη και να αφήνει τον κόσμο χωρίς ρεύμα. Και για ποιο λόγο; Όχι γιατί διεκδικούσε κάτι, αλλά γιατί ανήκει σε αυτή την κατηγορία ανθρώπων οι οποίοι πληρώνονται για να κάθονται...
Πόσα "έλλογα" παράπονα δεν άκουσα εκείνες τις μέρες! Άλλος που διαμαρτύρονταν γιατί γύριζε στο σπίτι από την δουλειά και δεν μπορούσε να κάνει ένα ζεστό μπάνιο, άλλος γιατί δεν μπορούσε να απολαύσει την υπέρτατη ελευθερία του να χαλαρώσει μπροστά στην τηλεόραση, άλλος γιατί δεν μπορούσε να ζεστάνει την φακή του... Ναι, και εγώ εκνευρίστηκα τόσες φορές εκείνες τις μέρες που δεν μπορούσα να γράψω στο blog μου -αίσχος!-, που με ανάγκασαν να υποστώ αυτήν την βαρβαρότητα του να ρυθμίζω ξανά και ξανά τα ρολόγια του σπιτιού μου... (Τι γράφω θεέ μου...)

Και βέβαια τα ΜΜΕ συνεχώς το δικό τους ποίημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Ρεπορτάζ στις ειδήσεις του Αντέννα. Σπίτι πήρε φωτιά γιατί η κόρη του ιδιοκτήτη άναψε κερί όταν κόπηκε το ρεύμα και από αυτό προκλήθηκε πυρκαγιά. Ασφαλώς, κατά τους ρεπόρτερς δεν έφταιγε η αμέλεια της κοπέλας, αλλά όπως έλεγε από κάτω με μεγάλα γράμματα το ρεπορτάζ: "Η απεργία της ΔΕΗ προκαλέσε πυρκαγιά" Αν είναι να το βλέπετε εσκεμμένα τόσο επαγωγικά
τότε γιατί δεν γράφατε καλύτερα: "Το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό προκάλεσε πυρκαγιά"; Λεπτομέρειες θα μου πειτε.

Την ωραιότερη δε αιτιολογία παραπόνων για την διακοπή του ρεύματος που άκουσα εκείνες τις μέρες από πολλούς σοφούς γέροντες -οι οποίοι για να λέμε και τα πράγματα με το όνομά τους, ευθύνονται κατά πολύ μεγάλο μέρος για αυτό το απέραντο αίσχος της κοινωνίας μας- ήταν αυτή η εντελώς δειλή φράση που έλεγε: "Έχουμε και μικρά παιδιά!", λες και τα μικρά παιδιά θα πάθαιναν κάτι αν έμεναν για μια ώρα χωρίς ρεύμα στο σπίτι...
Όσο δε για τους επαγγελματίες οι οποίοι τάχα μου καταστρέφονταν γιατί δεν μπορούσαν να δουλέψουν για μια ώρα, χρειάζεται αλήθεια να συζητήσουμε για το ποιο ακριβώς είναι το αίτιο που οι δουλειές τους κάθε άλλο από υγιείς κατάντησαν να είναι; Δεν νομίζω ότι είναι αναγκαίο...

Και μετά το πιο ωραίο είναι οι δηλώσεις τον πολιτικών της κυβέρνησης αλλά και διάφορων δημάρχων: "Υπερασπιζόμαστε μέχρι κεραίας το συνταγματικό δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία. Όταν όμως αυτή αρχίζει να επηρεάζει το κοινωνικό σύνολο τότε θα πρέπει να σταματάει...". Μα
αλήθεια, ποιος είναι ο σκοπός μιας απεργίας εκτός από το να επηρεάζει το κοινωνικό σύνολο με απώτερο στόχο να αφυπνίσει και να καταδείξει τα αιτήματα αυτών που την κάνουν; Μήπως τελικά οι απεργίες δεν θα πρέπει να αποτελούν ένα όπλο στον αγώνα διεκδίκησης αιτημάτων των εργαζομένων αλλά ένα ...πιστολάκι αποκριάτικο που απλώς κάνει ένα ανώδυνο μπαμ για να τρομάξει και μετά το παιχνίδι αυτός που την χρησιμοποίησε θα πρέπει να σοβαρευτεί και να γυρίσει στη δουλειά του;

Από την άλλη, αν το φιλοσοφήσουμε και λίγο, αυτές οι αναγκαστικές και επιβαλλόμενες διακόπες ρεύματος κανονικά θα έπρεπε να είναι και πιο συστηματικές άσχετα με τις απεργίες. Απλά και μόνο για να συνειδητοποιούμε ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο σε αυτόν το κόσμο. Άσε που είναι και μια πρώτης τάξεως αφορμή για να έρθουμαι πιο κοντά με άλλους ανθρώπους -γνωστούς και μη-, μακριά από τις χιλιάδες μορφές απομόνωσεις που μας προσφέρει αυτό το, υπέρτατο κατά τα άλλα, αγαθό που λέγεται ηλεκτρικό ρεύμα.

Τέλος πάντων, το θέμα είναι η σημερινή διακοπή ρεύματος στην οποία καλούμαστε να συμμετάσχουμε. Σε αυτό το "πανηγυράκι" (που θα έλεγε και ένας ο Θ. Μπακάλης) που βοηθά να νιώσουμε λιγάκι εμείς οι υπερκαταναλωτές την απόλυτη ψευδαίσθηση ότι κάναμε κάτι βρε παιδί μου για τον κόσμο αυτόν και το περιβάλλον...
Και προσοχή ε, Σάββατο 8 με 9 το βράδυ. Πιο ανώδυνα δεν θα γινόταν! Καλά
που δεν αποφασίστηκε να γίνει για μία ώρα απόψε στις 3 το βράδυ, τότε δηλαδή που αλλάζει η ώρα και γίνεται 4... Υποκρισία ολκής! Όσο και τα τετράδια της Unisef που σώζουν τα παιδιά στον τρίτο κόσμο, όσο και οι κάθε λογής παγκόσμιες ημέρες που αφορούν διάφορα κοινωνικά πρόβληματα, όσο το Live8, όσο οι τηλεμαραθώνιοι αγάπης για τα κάθε είδους τζουνάμι... Παυσίπονα συνείδησης για να κοιμόμαστε απλώς λίγο πιο ήσυχα το βράδυ. Και αν εσείς θέλετε, εγώ ευχαριστώ δεν θα πάρω. Προτιμώ να πονάω. Το βρίσκω πιο υγιές.

Και για να το συνδυάσω με τα προηγούμενα, βρίσκω πολύ πιο ουσιαστικές τις διακοπές ρεύματος εξαιτίας των απεργίων των εργαζομένων της ΔΕΗ, ακόμη περισσότερο μάλιστα όταν από αυτές δημιουργούνται και προβλήματα, παρά από το να κατεβάσω τον διακόπτη του σπιτιού μου για μια ώρα. Είναι απλώς γιατί το ένα μου φαίνεται όπλο, το οποίο μπορεί να σε βοηθήσει να διεκδικήσεις κάτι, ενώ το άλλο σαν αθώο και ανώδυνο παιχνιδάκι. Για αυτό
άλλωστε όλη αυτήν την ώρα που ο διακόπτης μου θα έπρεπε να είναι κατεβασμένος, εγώ γράφω αυτό το ποστ.

12 Comments:

Blogger Χριστίνα Ανέφελη said...

Σωστά τοποθετήθηκες Τέρτουλ! Γιατί ως τώρα τις απεργίες των επαγγελματικών κλάδων τις αντιμετωπίζαμε ως κάτι περαστικό, κρυολόγημα ή πονοκέφαλο... Που μας ενοχλούσε μεν ελαφρά, διατάρασσε για λίγο τη λατρευτή μας καθημερινότητα, αλλά δεν ήταν και σοβαρή αιτία προβληματισμού. Αν δεν γίνει όμως μια οργανωμένη μορφή διαμαρτυρίας όπως οι τελευταίες απεργίες, που να μας ταρακουνήσει για τα καλά, πως θα βγούμε από το λήθαργο; Έτσι μόνο "ακούγονται" δυνατά οι απεργίες στην κοινωνία. Τώρα, το αν ο Ελληναράς, με τον κλασσικό ζαμανφουτισμό που τον δέρνει και τις γνωστές - άγνωστες μιντιοφωνές να σιγοντάρουν κάπου στο φόντο, περιορίστηκε στο να διαμαρτυρηθεί για τις "φακές" (!) του χωρίς να αφυπνιστεί, είναι μια άλλη ιστορία...

Τώρα, για τα όσα ανεφέρεις περί υποκρισίας και παυσιπόνων για τη συνείδηση... Δυστυχώς προσυπογράφω. Λέω "δυστυχώς", γιατί θα ήθελα να δω πιο σοβαρές κι αληθινές κινήσεις αλλαγής της νοοτροπίας μας σε αυτούς τους τομείς.

Την καλημέρα μου!

30 March, 2008 11:44

 
Blogger Εύα said...

εγω παλι την ωρα που θα επρεπε-θα επρεπε;λεμε τωρα-να κατεβασω το γενικο,εργαζομουν σκληρα στο ταμειο του καταστηματος ΙΚΕΑ,πραγμα που σημαινει οτι καποιος μου αλλαζε τα φωτα.Απο την αλλη μια και δεν τα εσβησα χτες,μου τα εσβησαν σημερα γυρω στις 11.30 το πρωι,μην ξεχνιομαστε και χανουμε τη φορμα μας!Μηηηηπως να τους σφυριζαμε εκει στο Βου Βου Φου οτι εδω στη Σαλονικη και δη στο κεντρο της μας τα σβηνουν αλλοι στο πνευμα του προσεχουμε για να εχουμε;εεεεεεε;τι λετε;να τους το πουμε;

30 March, 2008 18:58

 
Blogger haxou aka joy! said...

Τι λες τώρα, Ικτερτουλιάνη!
Ξέρεις τι θα πει να σε λένε ΑΞΟΥΡΙΣΤΟΥ, να θέλεις να κάνεις ΑΠΟΤΡΙΧΩΣΗ και οι αναίσθητοι συνδικαλιστές να ΤΟΛΜΟΎΝ ΝΑ ΚΆΝΟΥΝ ΑΠΕΡΓΊΑ και να μη δουλεύει η SILKEPIL σου, γιατί δεν έχει ρεύμα;
Μπορείς να νιώσεις πόσο τραγικό είναι αυτό;

(Πέρα από την πλάκα, συμφωνώ απόλυτα με το πρώτο σκέλος του προβληματισμού σου, σχετικά με το πώς το κράτος και τα ΜΜΕ μποϋκοτάρουν κάθε είδος αγώνα του εργαζόμενου κι επιτρέπουν αντιδράσεις ΜΟΝΟ ως το σημείο που ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΛΕΙ.
Ωστόσο, και το κλείσιμο του διακόπτη που προτείνει η WWF, κι αυτό με βρίσκει σύμφωνη: είναι η ελάχιστη συμβολική πράξη που έχει στόχο την ευαισθητοποίηση του πολίτη σχετικά με την υπερκατανάλωση ενέργειας.
Και στα δύο - και στην απεργία και στο συμβολικό κλείσιμο - λέω ναι. Το καθένα έχει το νόημά του.)

30 March, 2008 21:43

 
Blogger Leigh-Cheri said...

Εγώ συμφωνώ με όλα, βέβαια!
Βρε δεν μας αφήνανε οι ΔΕΗτζήδες καναδυο-τρεις μέρες συνεχόμενα στο σκότος! Ν' αφήνανε απ' έξω μόνο τα νοσοκομεία κι όπου υπήρχε ΑΠΟΛΥΤΗ ανάγκη κι όλους τους άλλους να μας άφηναν να δούμε και τη γλύκα και το πόση είναι η εξάρτησή μας απ' το ρεύμα. Αλλά πού!
Όσο για το κλείσιμο του διακόπτη -όπως και για όλες τις "παγκόσμιες ημέρες"- πιστεύω κι εγώ πως είναι τουλάχιστον υποκριτικές. Δηλαδή με μία ώρα κατεβάσματος του διακόπτη το χρόνο! θα σωθεί ο πλανήτης; Είναι γελοίο και μόνο να το λες!
Αν δεν υπάρξει πίεση για ολοκληρωτική αλλαγή πολιτικής πάνω σε οποιοδήποτε θέμα/πρόβλημα δεν πρόκειται ν' αλλάξει τίποτα και ποτέ. Και η εκκλησία όλο για φιλανθρωπίες μας μιλάει, ωστόσο στο όνομα των θρησκειών, Θεών, Χριστών κλπ έχουν σφαχτεί και σφάζονται εκατομμύρια ανθρώπων. Ας συνέλθουμε λιγάκι. Η νοοτροπία μας ολόκληρη είναι που πρέπει να αλλάξει. Κι όχι να καθησυχάζουμε τη συνείδησή μας ότι εμείς το χρέος μας (να κατεβάσουμε τον διακόπτη εν προκειμένω) το κάναμε.

31 March, 2008 13:20

 
Blogger καλημέρα said...

Με πήραν οι δρόμοι κια τώρα μόλις προλαβαίνω να διαβάσω και να κάμω κι έν ασχόλιο η σουρτούκω η γυναίκα...
Ίσως το ξέρεις οπότε επαναλαμβανομαι αλλα θα στο πω, συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφεις για τις απεργίες, τις διακοπές ρεύματος και για εκείνο το "δεν είναι αυτονόητο" τι να πω;
Τώρα για το θέμα της ΩραςτηςΓης θα σου πω τι έγινε με την κόρη μου. Στις 8 το Σάββατο είμασταν μόνες στο σπίτι, στο μεταξύ είχαμε μιλήσει με τα παιδιά από το πρωί για αυτήν την ιστορία. όταν έφτασε η ώρα η Σαββίνα έμπαινε για μπάνιο- δυο-τρεις φορές το χρόνο κάνει ένα μπάνιο με παιχνίδια και αφρόλουτρο στη μπανιέρα. Τώαρ τι κάνουμε σκέφτηκα. Η μικρή βλέεπι την ώρα, λέει να κλείσουμε τα φώτα , άντε. Ανάβουμε κεράκια, κάνει μπάνιο έτσι, ρομαντικά όπως λέει η ίδια, εγώ διάβαζα το βιβλίο μου. "Μαμά, είναι κάποια παιδιά που κάνουν πάντα έτσι μπάνιο;", με ρωτάει. Ναι, της απαντάω, και χωρίς παιχνίδια, μπορεί και χωρίς καθαρό νερό για να σου πω την αλήθεια. Περνούσε η ώρα κι αν εξαιρέσουμε τη χρήση ρεύματος όλα συνεχίστηκαν κανονικά.
Την επόμενη μέρα μου λέει "σήμερα δεν σβήσαμε τα φώτα για την εξοικονόμηση ενέργειας". Εδώ ήταν το στοίχημα. Κι αυτό το κερδίζουμε κάθε μέρα, όσο μπορούμε. Εκείνη η στιγμή ήταν η κατάλληλη να κάνουμε μια ωραία συζήτηση για το τι κάνουμε κάθε μέρα. Όμως το ερέθισμα για αυτό και για όσα θα έρθουν και θα ρωτήσει, ήταν κι εκείνη η μία ώρα που διαλέξαμε να ζήσουμε χωρίς ρεύμα.

φιλιά!

συγγνώμη για το ...σεντόνι

31 March, 2008 16:10

 
Blogger Erwtas Stomaxhs said...

Μην ακούσω τίποτε άλλο για διακοπή ρεύματος σας πήρε και σας σήκωσε κωλόπαιδα!
Υπάρχουν άνθρωποι που παίζουν και ηλεκτρική κιθάρα γαμώ το στανιό μου μέσα!
:ΡΡΡΡ

31 March, 2008 18:36

 
Blogger Tertuliano Máximo Afonso said...

@ Ανέφελη, έτσι ακριβώς, τις απεργίες τις βλέπουμε σαν κρυολόγημα. Όταν μάλιστα αρχίσουν σιγά σιγά και γίνονται πιο σοβαρές ασθένειες τότε αρχίζουν και πέφτουν στην μάχη τα γερά φάρμακα...

@ Εύα, τι είναι αυτά που μου λες! Η ΙΚΕΑ δεν συμμετείχε στον αγώνα για την διάσωση του περιβάλλοντος; Δεν το περίμενα αυτό...
Από ότι όμως βλέπω -και λες- ο Δήμος είναι αρκετά ευαισθητοποιημένος πάνω στο ζήτημα! Συμμετέχει καθημερινά...
:)

@ Χα Ξου, μην μου πεις ότι έπαθες τέτοια ζημιά! Για αυτό ήσουν έτσι στο Liebe; Καημενούλα... Τι λες, δεν εμφανίζεσαι έτσι αξούριστου και στο βιντεοκλίπ των Ίκτερων όπου θα παίζεις τον ρόλο της Ρόκσεν;

Φαντάζεσαι όμως -λέω εγώ τώρα...- να κοβόταν το ρεύμα και να μην μπορούσες να δώσεις τίποτε εξετάσεις -λέω εγώ τώρα...- και να χρειαζόταν να περιμένεις και τελικά να μην προλάβαινες καμιά συναυλία, να για παράδειγμα κάποιους Coin αλήθεια τους ξέρεις;
Εντελώς υποθετικά μιλάω...
(Σου χρωστώ και μια ικτερική φώτο, δεν το ξεχνάω!)

@ Leigh-Cheri, απόλυτη ταύτιση απόψεων!
Ασχετο! Το νεροπαραμύθι σου, σκίζει στο blog σου!

@ Καλημέρα, καταρχάς να σε παίρνουν οι δρόμοι, καλά κάνεις. Είναι προτιμότερο από το να είσαι κλεισμένη!
Όπως φαίνεται στην ουσία των πραγμάτων συμφωνούμε. Αυτό που έζησες με την κόρη σου το Σάββατο, πέρα από το ότι είναι μια πολύ όμορφη στιγμή, αποτελεί και ένα πολύ καλό μάθημα για την ίδια. Εκτός του ότι είναι μια αφορμή για να έρθει πιο κοντά με άλλους ανθρώπους, εν προκειμένω με εσένα, μαθαίνει και κάτι πολύ σημαντικό. Το ότι σε αυτόν τον κόσμο τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Μακάρι να είχαμε την αποφαστικότητα να το κάναμε τακτικά αυτό, να κατεβάζαμε δηλαδή τον διακόπτη. Το καλύτερο όμως το βιώνουμε όταν αυτή η αποχή γίνεται ομαδικά/συλλογικά. Όπως δηλαδή όταν βρισκόμαστε σε ένα ερημονήσι, όπου μπορεί να μην έχει ρεύμα -ή απλώς να έχει ένα ελάχιστο αριθμό συσκευών- και κανείς δεν ασχολείται με το αυτό και τα παραγωγά του ή όταν ...η ΔΕΗ το κόβει σε μια ολόκληρη περιοχή.

Εγώ όμως έχω από μικρό παιδί μια αλεργία με αυτά τα "πανηγυράκια" όπου για παράδειγμα θα σβήσει ο Παρθενώνας, να έχουν δηλαδή και οι τηλεοράσεις να δειξουν κανένα θεαματικό πλάνο, για να λεμε ότι κάτι κάναμε ως πολίτες.
Πόσο μάλλον όταν με προτρέπει και η πολιτική ηγεσία σε αυτό το νταβαντούρι...

ΥΓ: Δεν με πειράζουν καθόλου τα σεντόνια!
:)

@ Φίλε Erwta stomaxh, μα γιατί δεν παίρνεις μια διπλοπέταλη (πώς είναι τα ντραμς;) ηλεκρική κιθάρα; Ξέρεις από αυτές που ενώ παίζεις κιθάρα κάνεις και πετάλι για να παράγεις το απαραίτητο ρεύμα! Έτσι γυμνάζεις ταυτόχρονα και μυαλό και σώμα! Άσε δε που είναι και εντελώς οικολογικές...

χαχαχαχαχαχαχα!

01 April, 2008 03:14

 
Blogger Moss Doe said...

Και σκέφτομαι...χωρίς ρεύμα δεν θα είχαν δουλειά κάποιοι δημοσιογράφοι που τους έχουμε μάθει μόνο επειδή μοστράρουν τη φάτσα τους στο γυαλί και όχι για κάποιο άλλον σημαντικό λόγο...χμμμ...ωραίο ακούγεται...

Η πιο όμορφη ατάκα που ακουγόταν κατα κόρον από φιλήσυχους πολίτες ήταν, "Εμεις τι φταίμε, ας βρούνε έναν άλλον τρόπο"...
Ε, λοιπόν όχι... φταισ κι εσυ (κι εγώ), που αντί να οργίζεσαι μπροστά ή πίσω από τις τηλεοπτικές κάμερες θα μπορούσες να συνασπιστείς μαζί τους...

αλλά οι άγγλοι το δίδαξαν καλύτερα
"διαίρειν και βασίλευε"...

αλάνθαστο...

01 April, 2008 18:34

 
Blogger καλημέρα said...

εχάθης, εχάθης...

08 April, 2008 23:30

 
Blogger Tertuliano Máximo Afonso said...

@Moss Doe, καλώς σε βρήκα εδώ! (Σόρρυ για την καθυστέρηση στην υποδοχή...)
:)

Έχεις απόλυτο δίκιο με αυτό που λες ότι φταίμε όλοι. Σε ολονών το χέρι είναι -και πρέπει να είναι- οι λύσεις.
Όσο για το "διαίρειν και βασίλευε" ας το αφήσουμε καλύτερα. Πονάει...

@Καλημέρα, μην ανησυχείς. Είναι μια από τις γνωστές περιοδικές φάσεις τις οποίες έχω πολύ συχνά ανάγκη και χάνομαι. Όμως, περνάνε και επανέρχομαι.
Είπαμε, λειτουργώ με διαλέιψεις...
Ευχαριστώ πάντως για το ενδιαφέρον!
:)

10 April, 2008 02:44

 
Blogger Μουσικό Σχολείο Βέροιας said...

Λοιπόν αν και καθυστερημένα, ίσως επίτηδες για να δω το αποτέλεσμα, είπα να αφήσω κι εγώ μια "στάμπα" σε αυτό το postάριο:
1. Δεν χωράνε όλα στο ίδιο τσουβάλι. Κάποιοι αγωνίζονται μέσα από αυτές τις "οργανώσεις" και πετυχαίνουν πράγματα, μικρά ή μεγάλα. WWF, UNICEF, κ.λ.π. Αν δεν υπήρχε δήλαδή καμιά απ'αυτές όλες θα είμασταν καλύτερα; Θα κερδίζονταν ποτέ τίποτα; Ο εθελοντισμός είναι δύσκολη υπόθεση, ειδικά σήμερα που όλοι ξεπουλιούνται. Το θέμα είναι ο συμβολισμός, στο κλείσιμο της λάμπας (έτσι λοιπόν δεν έχει σημασία τι ώρα την κλείνεις) και η εκπαίδευση των ανθρώπων που είναι βουτηγμένοι στην άγνοια. Έστω και μια ανθρώπινη συνείδηση αν κουνήθηκε λίγο, ενός πιτσιρικά σαν τον γιο μου, και αναρωτήθηκε τί συμβαίνει fuck μ' αυτό που λένε ότι ο πλανήτης ζεσταίνεται, τότε υπάρχει κέρδος για όλους μας. Το μέλλον εκεί είναι στα μικρά παιδιά, όχι στο αν η νοικοκυρά έχασε το ρεύμα της όταν σιδέρωνε. Προσωπικά πιστεύω ότι με το πιο μικρό θετικό πράγμα αλλάζεις εσωτερικά και κατ' επέκταση βοηθάς, έστω κι αν όλα είναι πουλημένα.
2. Οι απεργίες προφανώς είναι κατευθυνόμενες από κόμματα και καρεκλομανείς εργατοπατέρες. Προσωπικά λόγω της επιτυχίας της απεργίας στο Δήμο πληρώθηκα 15 μέρες αργότερα (δεν με πείραξε). Αυτοί ακριβώς (οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ για να μιλάμε καθαρά) που πρωτοστατούσαν στην απεργία, ήταν οι πρώτοι που έβριζαν τους άλλους (της τράπεζας της Ελλάδας) γιατί δεν πληρώθηκαν οι ίδιοι. Εγώ έκανα υπομονή αλλά αν πραγματικά ο σκοπός μιας απεργίας είναι να φέρει συμφόρηση και χάος (όπως με το ρεύμα) χωρίς να δίνει λύση δεν είμαι μαζί της.
3. Το ασφαλιστικό πέρασε πια. Τι έγινε; Ήρθε το "μεγαλύτερο" θέμα της ονομασίας... Πέρασε εν μέρει κι αυτό... Η ΔΕΗ ανκοίνωσε ότι θα γίνονται στο προσεχές μέλλον διακοπές ρεύματος γιατί ΤΑ ΑΠΟΘΕΜΑΤΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ! Κι ενώ όλοι στην Ε.Ε. μιλάνε για αιολική ενέργεια κι άλλες μορφές οι έλληνες με τα τέλεια νησιά γεμάτα αέρηδες κοιμούνται και στηρίζονται στο λιγνίτη. Ξέρετε γιατί; Ποιος ενημέρωσε ποτέ τον πολίτη; Μόνο οι εθελοντικές οργανώσεις, κανένα κράτος, γιατί το κράτος έχει τη ΔΕΗ...
4. Χθες Σάββατο, μοιράζαμε στη στον κόσμο της Βέροιας φυλλάδια της Διεθνούς Αμνηστίας για τους Αντιρρησίες Συνείδησης και ο κόσμος που μου μιλούσε στο δρόμο ήταν εντελώς αδιάφορος, φυσικά. Έδωσα 200 σελίδες για να αγγίξω 3-4 συνειδήσεις ώστε όταν δουν την άλλη φορά το σύνθημα ελευθερώστε τον Μπάμπη Ακριβόπουλο που δικάζεται αύριο Δευτέρα και είναι Βεροιώτης να ξέρουν τι ζητάει και τι συμβαίνει γενικά. Αυτό για μένα είναι κέρδος, το λίγο, οι τρεις άνθρωποι που θα κερδίσουν.
5. Αδιαφορώ για το πως χρησιμοποιεί η τηλεόραση το κάθε γεγονός γιατί ξέρω τις αηδίες που παίζονται και το χρήμα που διακινείται. Εκπομπές, συζητήσεις κ.λ.π. για θέματα απεργιών και κοινωνικών γεγονότων είναι εντελώς άσχετα, αφού δεν υπάρχει σοβαρότητα, εκτός από λίγες εξαιρέσεις.
6. Η απεργία ως όπλο για να διακδικήσεις κάτι έχει από καιρό ξεφτίσει... Καμιά πλέον απεργία δεν έχει το αίσθημα της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ γι' αυτό δεν έχει μέλλον. Το συνδικαλιστικό κίνημα είναι μέσα στα κάθε χρώματος σκατά χρόνια τώρα. Μόνο στο δρόμο μπορεί να κερδηθεί κάτι σε αυτές τις απεργίες όπου καλούσαν για συγκέντρωση στο δρόμο δεν πήγε κανείς... Αλληλεγγύη σε ποιον, στον υπάλληλο της ΔΕΗ ή του ΟΤΕ που ο ίδιος βλέπει να τον ξεπουλάνε και δεν μπορεί να κάνει ούτε μια κατάληψη ή κάτι τέλος πάντως δραστικό; Ξέρεις γιατί; Έχει χάσει από καιρό τον απλό πολίτη και τον νέο που δε νοιάζεται, άρα την αλληλεγγύη. Η απεργία όσο κι αν συμμετέχουν οι εργαζόμενοι δεν μπορεί να κερδίσει τον κόσμο, όταν του στερεί την ελευθερία να επιλέξει. Από τις συγκεκριμένες διακοπές ρεύματος πιστεύω ότι οι πιο πολλοί δεν αγκάλιασαν τους εργαζόμενους αλλά αντίθετα απομακρύνθηκαν. Γιατί ακριβώς δεν υπήρχε κάποιος ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ.
7. Βρίσκω πιο σωστό το να κατεβάσω το διακόπτη του σπιτιού μου για μια ώρα και να μιλήσω με τα παιδιά μου για όλο αυτό που συμβαίνει παγκόσμια, υπό το φως των κεριών, μπας και τους παρασύρω να σκεφτούν. Βρίσκω πιο σημαντικό να τους μαζέψω μαζί με άλλα παιδιά της γειτονιάς και να τους πω για την ανακύκλωση ή να φυτέψουμε ένα δέντρο ή να μαζέψουμε τα σκουπίδια του πάρκου παρά να βλέπουν τα σκουπίδια βουνό δίπλα τους από την απεργία και να μην ξέρουν γιατί και πως. Είναι το μικρόβιο του παγκόσμιου πολίτη που σιγά σιγά μέσω internet πρέπει να περάσει στα παιδιά παρά το μικρόβιο του τοπικού άρχοντα...

13 April, 2008 09:11

 
Blogger παράλληλος said...

Χαίρομαι που σε συναντάω, Τερτουλιανέ.

(Συμφωνώ μέχρι κεραίας με την άποψή σου για το θέμα).

16 April, 2008 11:45

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home