Όταν ο Αγησίλαγος έκανε το τραπέζι στον Γαργαληστή

...και ενώ οι περιπέτειες του Αγησίλαγου έχουν φτάσει στο τέλος τους όπως και το γιορτινό τραπέζι που ετοίμασε για τους φίλους του έχει τελειώσει και αυτό, από κάπου στο βάθος από ένα μικρό τραντζιστοράκι ξεχασμένο ανοιχτό ακούγεται η φωνή του Γιάννη Χαρούλη να σιγοτραγουδά...

Αν είχα ένα κόκκινο
πουλί αν είχα ένα
ίδιο με τριαντάφυλλο
μπουμπούκι πριν ανοίξει
θα τ' αφηνα να πέταγε
Τι όμορφο που θα 'ταν...

Αν είχα ένα θαλασσί
πουλί αν είχα ένα
ίδιο σα να 'ναι ούρανος
στη θάλασσα από πάνω
θα τ' αφηνα να πέταγε
Τι όμορφο που θα 'ταν...

Μα αν είχα ένα πολύχρωμο
με χρώματα δεκάξι
ίδιο μ' ενα ανοιξιάτικο
λιβάδι μεσ' τον ήλιο
θα το 'στελνα σ' εσένανε
να το 'βλεπες λιγάκι...

Ο Αγησίλαγος του Δημήτρη Μπασλάμ στην Μονή Λαζαριστών, Παρασκευή 1 Ιουνίου 2007

ΒΙΝΤΕΟ:
-Χορεύω-Χορεύω!
-Ο γιατρός ο πελεκάνος
-Λεμονόψαρα

**********************************

...και αφού ο Γαργαληστής έχει φτιάξει μαζί με την θεία από το Παρίσι το άρωμα που σκορπά τη χαρά -βασικό συστατικό του οποίου είναι το γέλιο που προηγουμένως κρύφα τις νύχτες έχει κλέψει (όχι όμως στερήσει) από παιδιά που το έχουν περίσσιο γαργαλώντας τα ενώ αυτά κοιμούνται- το αφήνει έπειτα στο κομοδίνο παιδιών χωρίς αγάπη, χωρίς παρέα για παιχνιδί, μέσα σε ένα μπουκαλάκι, μαζί με ένα γράμμα...

"Αγαπητό μου, ζηλευτό μου, αξιολάτρευτο μικρό μου,
Όταν το γέλιο τα παιδιά μοιράζουν

τα πάντα στα σίγουρα αλλάζουν."

Γαργαληστής

Ο Γαργαληστής του Δημήτρη Μπασλάμ στο γυμναστήριο ΑΠΘ, Παρασκευή 8 Ιουνίου 2007

[Προς Δημήτρη Μπασλάμ:

Ευχαριστούμε για τα χαμόγελα!]